بررسی ارتباط سطح سرمی منیزیم و تشنج ناشی از تب در کودکان

سابقه و هدف: تشنج ناشی از تب، یکی از شایع‏ترین انواع تشنج در کودکان می‏باشد و عوامل مختلفی به عنوان عامل وقوع آن شناسایی شده است. این مطالعه به تعیین و مقایسه سطح سرمی عنصر منیزیم در سه گروه کودکان مبتلا به تشنج ناشی از تب، کودکان تبدار بدون وقوع تشنج و کودکان سالم پرداخته و ارتباط سطح سرمی این عنصر را با شدت تب، مورد بررسی قرار داده است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مورد- شاهدی بوده و جمعیت مورد مطالعه شامل 94 کودک مبتلا به تشنج ناشی از تب، 93 کودک از گروه تب دار بدون وقوع تشنج و 40 کودک سالم بوده اند. محدوده سنی کودکان مورد مطالعه نیز از 6 ماه تا 6 سال بود. سطح سرمی عنصر مذکور، با روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی اندازه‏گیری شد و نتایج توسط آزمون آماری t-test و ضریب همبستگی پیرسون مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: میانگین تب (دمای آگزیلاری) در گروه تشنج ناشی از تب 4/0± 8/38 و در گروه تبدار بدون تشنج 44/0 ± 4/38 درجه سانتی گراد بود. میانگین سطح سرمی منیزیم در سه گروه به ترتیب 85/2 ± 66/15، 97/1 ± 61/14 و mg/l 86/1 ± 44/19 گزارش شد. سطح سرمی منیزیم در کودکان مبتلا به تب تشنج در مقایسه با گروه سالم (001/0< p) و همچنین در گروه تبدار بدون تشنج در مقایسه با گروه سالم کاهش معنی‏داری نشان داد (005/0< p) علاوه براین، سطح سرمی منیزیم در گروه تشنج ناشی از تب ارتباط معنی‏دار معکوسی با شدت تب داشت (312/0- = r و 005/0< p). استنتاج: به نظر می رسد که منیزیم، نقش مهمی در پاتوفیزیولوژی تشنج ناشی از‏تب ایفا می‏کند و افزایش تب درکودکان تب دار با کاهش منیزیم ارتباط معنی داری دارد.